Została wzniesiona w 1864 przez Antoniego Szydłowskiego, na miejscu starszej świątyni tego samego wyznania z 1690. Po likwidacji unickiej diecezji chełmskiej obiekt przejął Rosyjski Kościół Prawosławny. W 1919 cerkiew została przejęta przez parafię rzymskokatolicką i rekoncyliowana na kościół. Do 1997 pozostawała świątynią parafialną, do momentu wzniesienia nowego kościoła. W XX wieku dokonano przebudowy kościoła, usuwając typową dla architektury cerkiewnej kopułę i dostawiając zakrystię. W ołtarzu głównym znajduje się obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, zaś w bocznych wizerunkiem Najświętszego Serca Pana Jezusa i św. Antoniego.